Tjitte de Vries is de auteur van het boek “En toch willen we liever hier blijven” (2022). Hij vertelt het aangrijpende verhaal van zijn Joodse voorouders Landau, die voor de 2e wereldoorlog uit Polen vluchtten en in Amsterdam een nieuw leven opbouwden. Ze voelden zich daar veilig en thuis, maar merkten al spoedig dat ze ook hier gevaar liepen.
“Ik heb mijn voorouders en mijn ouders beter leren kennen, een beeld gekregen van gelukkige jaren die de familie Landau en hun vrienden in Amsterdam doorbrachten. Krantenartikelen en advertenties uit die jaren kleuren die tijd tot een hoofdstuk over de mij tot toen nog onbekende oudoom Mosiek Landau”.
Het is de wens van Tjitte dat velen het boek lezen, en zullen zien hoe gemakkelijk het gaat om een groep mensen stap voor stap uit te zonderen, te isoleren en te vernederen. Tegelijk roemt hij de mensen die met gevaar voor eigen leven zijn Joodse familieleden onderdak verleenden.
Tjitte de Vries (Sneek 1951), zoon van een gereformeerde vader en een Joodse moeder, studeerde rechten in Groningen. Hij werkte 35 jaar als milieuadviseur bij de provincie Groningen.
Henk van der Veer (Sneek 1954) zal deze middag het gesprek met Tjitte de Vries leiden en de toehoorders in de zaal gelegenheid geven om hem te bevragen. Na de Kweekschool (later De Him) in Sneek werd Van der Veer van 1978 tot 2003 onderwijzer aan de school op De Hommerts. Schrijven en dichten deed hij al eerder, maar vooral na het jaar 2000 kon hij zijn eerste liefde als schrijver helemaal uitleven.
Het Genealogysk Wurkferbân is in beginsel friestalig. Voor informatie in het Fries kunt u de website van de Fryske Akademy raadplegen.
Deze presentatie is in de vorm van een “collegetoer”: de discussie (petear) is deels in het Fries of “Snitsers”, deels in het Nederlands. Belangstellenden zijn van harte welkom. Toegang gratis.
“En toch willen we liever hier blijven” is in de pauze te koop voor € 15,-
Age Bakker presenteert zijn boek “De weduwen van Lemmer – Een Friese bakkerskroniek” in deze eerste bijeenkomst van de NGV Afdeling Friesland.
“Wij wandelden in Lemmer, waar alleen maar weduwen woonden”, schreef Jacob van Lennep 200 jaar geleden. Jeugdige overdrijving, maar het beeld paste bij de bakkersfamilie aan de zeesluis. In drie achtereenvolgende generaties werden de bakkersvrouwen steeds jong weduwe. Hun mannen werden niet oud, ze kregen last van bakkerslongen. De weduwen kregen zelf weer de regie over hun financiën. Dat deden ze goed en zo konden ze het bedrijf voortzetten en hun kinderen op weg helpen.
In de lezing maken we kennis met enkele vrouwen, zoals Meino Poppes, afkomstig uit de Wouden, die rond 1770 verhuisde naar het bedrijvige Lemmer en haar twee mannen en drie zonen overleefde. En met schippersdochter Hendrikje Feites, die er met haar acht kinderen alleen voor kwam te staan. Daarbij wordt ingegaan op methodische vragen die opkomen bij het schrijven van een familiekroniek: hoe dicht kun je bij voorouders komen die geen egodocumenten nalieten; wat is er over hun financiële positie te vinden?
Age Bakker (Bolsward 1950) is een verre nazaat van deze vrouwen en schreef er een boek over, dat in de zomer van 2025 verscheen. Hij was werkzaam bij de Nederlandse Bank en het Internationale Monetaire Fonds. Ook was hij hoogleraar aan de Vrije Universiteit en staatsraad bij de Raad van State. Genealogie is een grote hobby van hem.
Belangstellenden zijn van harte welkom.